- insum
- in-sum, fui, esse, v. n., to be in or upon.I.Lit.:II.
meo patri torulus inerit aureus sub petaso,
Plaut. Am. prol. 144:nummi octingenti aurei in marsupio infuerunt,
id. Rud. 5, 2, 26:nec digitis anulus ullus inest,
Ov. F 4, 658:comae insunt capiti,
id. Am. 1, 14, 32:inerant lunaria fronti cornua,
id. M. 9, 687.—Trop., of abstract things, to be contained in, to be in, to belong or appertain to.(α).With in:(β).superstitio, in qua inest inanis timor deorum,
Cic. N. D. 1, 42:imagines divinitate praeditas inesse in universitate rerum,
id. ib. 1, 43:in vita nihil insit, nisi, etc.,
id. Fam. 5, 15:vitium aliquod inesse in moribus,
id. Off. 1, 37, 13.—With dat.:(γ).quibus artibus prudentia major inest,
Cic. Off. 1, 2:cui virile ingenium inest,
Sall. C. 20, 11:huic homini non minor veritas inerat,
id. ib. 23, 2:tarda solet magnis rebus inesse fides,
Ov. H. 17, 130.—Absol.:inest tamen aliquid, quod, etc.,
Cic. Phil. 11, 1:praecipue pedum pernicitas inerat,
Liv. 9, 16:inerat contemptor animus,
Sall. J. 64, 1:inerat conscientia, derisui fuisse nuper falsum e Germania triumphum,
Tac. Agr. 39.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.